Ponadto grupa dootrzewnowa obejmowała dwa cykle umiarkowanie intensywnej dożylnej karboplatyny, co komplikowało interpretację wyników i zwiększyło toksyczność leczenia. Żadne z tych badań nie doprowadziło do powszechnej akceptacji leczenia wewnątrzotrzewnowego. Niechęć klinicystów do przyjmowania terapii dootrzewnowej wynika z wielu czynników, w tym z jej wysokich kosztów i toksyczności oraz braku wiedzy lekarzy na temat podawania otrzewnej i technik umieszczania cewnika. Pod uwagę brano również możliwość poprawy wyników leczenia nowszymi formami terapii, które mogłyby zastąpić leczenie dootrzewnowe.9,10 Przedstawiono wyniki randomizowanego badania fazy 3, w którym schemat sześciu cykli leczenia paklitakselem podawanym dożylnie, a następnie dożylną cisplatyną porównano z sześcioma cyklami dożylnego paklitakselu, a następnie dootrzewnową cisplatyną i paklitakselem dootrzewnowym u kobiet, u których wcześniej nie leczono jajnika III stadium nowotwór.
Metody
Pacjenci
Kwalifikujący się pacjenci mieli nabłonek w stadium III nabłonkowym jajnika lub raka otrzewnej bez masy resztkowej większej niż 1,0 cm średnicy po zabiegu, Ginekologiczny Zespół Onkologiczny (GOG) o stanie sprawności od 0 do 2 (przy czym 0 było w pełni aktywne, a 4 całkowicie wyłączone), normalna krew liczyć i odpowiednią funkcję nerek i wątroby. Wszystkie przypadki zostały poddane przeglądowi centralnemu przez GOG w celu potwierdzenia chirurgicznego i patologicznego kwalifikowalności pacjentów do rejestracji. Ta recenzja nie była dokładnie zaślepiona. Jednak raporty o patologii, notatki operacyjne i informacje o kwalifikowalności zostały zebrane przed rejestracją. Pacjenci, którzy przeszli wcześniej chemioterapię lub radioterapię raka jajnika, nie kwalifikowali się. Wszyscy pacjenci udzielili pisemnej świadomej zgody zgodnie z wytycznymi instytucjonalnymi i federalnymi przed rejestracją. Zatwierdzenie zostało przyznane przez instytucjonalną komisję odwoławczą w każdej uczestniczącej witrynie.
Podczas rejestracji uczestnicy zdecydowali, czy poddadzą się laparotomii o drugim wyglądzie po zakończeniu chemioterapii. Na początku badania i przed każdym leczeniem przeprowadzono fizyczne badanie i przeprowadzono historię choroby, wykonano pełną morfologię krwi, pomiary chemiczne krwi i pomiar antygenu 125 raka jajnika w surowicy. Ocenę tę powtarzano po zakończeniu leczenia, co 3 miesiące przez 24 miesiące, a następnie co 6 miesięcy. Ocena jakości życia za pomocą Funkcjonalnej Oceny Terapii Raka – Jajnik (FACT-O) instrument, 11 została przeprowadzona czterokrotnie: przy rejestracji, przed cyklem 4, 3 do 6 tygodni po cyklu 6 i 12 miesięcy po zakończenie terapii. Wszyscy pacjenci byli obserwowani pod kątem postępu klinicznego i śmierci.
Plan traktowania
Pacjenci zostali losowo przydzieleni do otrzymywania 135 mg dożylnego paklitakselu na metr kwadratowy powierzchni ciała w ciągu 24 godzin w dniu 1, a następnie 75 mg dożylnej cisplatyny na metr kwadratowy w dniu 2 (grupa dożylnie-terapia) lub 135 mg dożylnego paklitakselu na metr kwadratowy w ciągu 24 godzin w dniu 1, a następnie 100 mg dootrzewnowej cisplatyny na metr kwadratowy w dniu 2 i 60 mg paklitakselu dootrzewnowego na metr kwadratowy w dniu 8 (grupa dootrzewnowo-terapeutyczna)
[patrz też: wniosek o wydanie ekuz wyjazd turystyczny, baza dawców szpiku kostnego, licówki bez szlifowania warszawa ]
[hasła pokrewne: usg kolana wrocław, wyznania gejszy cda, levopront ulotka ]

Ponadto grupa dootrzewnowa obejmowała dwa cykle umiarkowanie intensywnej dożylnej karboplatyny, co komplikowało interpretację wyników i zwiększyło toksyczność leczenia. Żadne z tych badań nie doprowadziło do powszechnej akceptacji leczenia wewnątrzotrzewnowego. Niechęć klinicystów do przyjmowania terapii dootrzewnowej wynika z wielu czynników, w tym z jej wysokich kosztów i toksyczności oraz braku wiedzy lekarzy na temat podawania otrzewnej i technik umieszczania cewnika. Pod uwagę brano również możliwość poprawy wyników leczenia nowszymi formami terapii, które mogłyby zastąpić leczenie dootrzewnowe.9,10 Przedstawiono wyniki randomizowanego badania fazy 3, w którym schemat sześciu cykli leczenia paklitakselem podawanym dożylnie, a następnie dożylną cisplatyną porównano z sześcioma cyklami dożylnego paklitakselu, a następnie dootrzewnową cisplatyną i paklitakselem dootrzewnowym u kobiet, u których wcześniej nie leczono jajnika III stadium nowotwór.
Metody
Pacjenci
Kwalifikujący się pacjenci mieli nabłonek w stadium III nabłonkowym jajnika lub raka otrzewnej bez masy resztkowej większej niż 1,0 cm średnicy po zabiegu, Ginekologiczny Zespół Onkologiczny (GOG) o stanie sprawności od 0 do 2 (przy czym 0 było w pełni aktywne, a 4 całkowicie wyłączone), normalna krew liczyć i odpowiednią funkcję nerek i wątroby. (więcej…)