Różnice w stosowaniu procedur między kobietami i mężczyznami hospitalizowanymi z powodu choroby niedokrwiennej serca ad 5

Wczesne badania dotyczące operacji pomostowania tętnic wieńcowych donoszą o wyższej śmiertelności okołooperacyjnej u kobiet niż u mężczyzn, co można tłumaczyć bardziej trudnościami technicznymi i mniejszą rewaskularyzacją u kobiet, ponieważ ich tętnice wieńcowe są na ogół węższe niż u mężczyzn. Całkowite ustąpienie objawów było mniej powszechne u kobiet niż u mężczyzn, ale ich długoterminowe przeżycie było równoważne.16 17 18 19 20 Podobne wyniki odnotowano w przypadku angioplastyki wieńcowej.21 Niektóre doniesienia sugerują jednak, że seks może już nie być niezależny czynnik prognostyczny śmiertelności okołooperacyjnej z operacji pomostowania tętnic wieńcowych, ponieważ poprawiły się techniki chirurgiczne i opieka okołooperacyjna.6, 22, 23 Niemniej jednak, jeśli lekarze nadal postrzegają te procedury jako bardziej ryzykowne lub mniej skuteczne u kobiet niż u mężczyzn, mogą zalecić angiografia i rewaskularyzacja rzadziej dla kobiet. Trzecim wyjaśnieniem niższych wskaźników zabiegów wśród kobiet może być wyższy wskaźnik hospitalizacji dla kobiet z objawami niedokrwiennymi w przypadku braku prawdziwej choroby wieńcowej.24 Wśród pacjentów z bólem w klatce piersiowej mężczyźni częściej niż kobiety mają poważne wieńcowe zwężenia tętnic.25 Jednak schemat stosowania procedur, który znaleźliśmy u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego, zdecydowanie sprzeciwia się różnicom w progach przyjmowania jako pierwotnego wyjaśnienia; diagnoza ta jest dobrze zdefiniowana i prawie zawsze skutkuje przyjęciem, gdy rozpoznano ją w ostrej fazie.
Różnice w preferencjach pacjentów są czwartym możliwym wyjaśnieniem naszych ustaleń. W jednym z badań zauważono, że kobiety w ciągu dwóch lat po zawale mięśnia sercowego rzadziej niż mężczyźni powracają do pracy; różnica ta została wyjaśniona przede wszystkim przez większy wiek kobiet i ich reakcje behawioralne na ich choroby, a nie przez różnice w nasileniu choroby lub ograniczenia funkcjonalne26. Jeśli kobiety chętniej niż mężczyźni dostosowują swój styl życia i stosują leki, aby uniknąć operacji, lub jeśli są bardziej niechętni do ryzyka krótkoterminowego, mogą odrzucać główne procedury częściej niż mężczyźni.
Wreszcie, jeśli kryteria kliniczne lub preferencje pacjentów nie wyjaśniają różnic w stosowaniu procedur, różnice mogą stanowić uprzedzenia seksualne w dostarczaniu opieki medycznej.5 Takie nastawienie może zagrażać wynikom klinicznym u kobiet poddawanych późniejszy etap choroby, 6 lub u niektórych mężczyzn z mniej ciężką chorobą, którzy przechodzą procedury, które oferują niewiele lub nie mają marginalnych korzyści w stosunku do bardziej zachowawczej opieki.
Nasze odkrycia odzwierciedlają wzory, które nie muszą ograniczać się do procedur wieńcowych. Różnice względne, które znaleźliśmy, są zbliżone w wielkiej mierze do różnic płci stwierdzonych podczas dializy i przeszczepienia nerki u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek, 27 28 29 30 sugerujących potrzebę lepszego zrozumienia, w jaki sposób płeć pacjentów wpływa na wzorce opieki medycznej.
To badanie ma kilka ograniczeń. Ponieważ dostępne dla nas abstrakty rozładowania nie zawierały danych podłużnych dotyczących opieki szpitalnej i ambulatoryjnej, nie można było ocenić, czy pacjenci przeszli zabiegi przed lub po hospitalizowanych przez nas wskaźnikach hospitalizacji. Chociaż nie ma dowodów na to, że kobiety częściej niż mężczyźni odkładają procedury, dane dotyczące zmian w czasie będą konieczne, aby potwierdzić nasze wyniki.
Bardziej szczegółowe dane kliniczne będą wymagane, aby ocenić stosowność różnic płciowych w częstościach zabiegów
[przypisy: topmed, olx trzebnica, anestezjologia i intensywna terapia ]