Różnice płci w postępowaniu z chorobą niedokrwienną serca

Choroba tętnic wieńcowych jest główną przyczyną zgonów u kobiet. Szacuje się, że każdego roku z powodu tej choroby umiera 500 000 kobiet, a śmiertelność w tej grupie przekracza tę liczbę dla wszystkich chorób nowotworowych łącznie.1 Jednak kilka linii dowodów wskazuje, że choroba wieńcowa jest traktowana mniej agresywnie u kobiet niż u mężczyzn. Chociaż kobiety częściej odczuwają ból w klatce piersiowej jako główny objaw niż mężczyźni, o tyle mniej kobiet jest kierowanych do nieinwazyjnych testów na chorobę wieńcową. Nawet jeśli nieinwazyjna ocena wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo choroby niedokrwiennej serca, mniej kobiet niż mężczyzn jest kierowanych na arteriografię tętnic wieńcowych i operację pomostowania wieńcowego – różnicę, której nie można wytłumaczyć różnicami w częstości występowania chorób sercowo-naczyniowych ze względu na płeć.3, 4 , nawet po podjęciu decyzji o skierowaniu pacjenta na cewnikowanie serca i operację pomostowania wieńcowego, kobiety są kierowane później w trakcie choroby niż mężczyźni. Zaproponowano kilka teorii wyjaśniających tę zależną od płci różnicę w opiece nad pacjentem. Ponieważ ból w klatce piersiowej częściej kojarzony jest z prawidłowymi tętnicami nasiergowymi u kobiet niż u mężczyzn, wielu lekarzy uważa, że dławica piersiowa u kobiet jest mniej prawdopodobna po poważnych incydentach sercowo-naczyniowych.5 Może to tłumaczyć, dlaczego lekarze częściej przypisują objawy dławicowe u kobiet do przyczyn niekardiologicznych.3 Ponadto wiele nieinwazyjnych testów stosowanych do oceny choroby wieńcowej uważa się za mniej dokładne u kobiet niż u mężczyzn.6 Dlatego możliwe jest, że mniej agresywne podejście diagnostyczne i terapeutyczne stosowane przez lekarzy, którym zależy dla kobiet z dławicą piersiową jest uzasadnione. Poprzednie badania3, 4, które doniosły o istnieniu uprzedzeń związanych z płcią, nie były w stanie ocenić tej możliwości, ponieważ pacjentów w tych badaniach zidentyfikowano na podstawie decyzji lekarza o przeprowadzeniu interwencji diagnostycznej lub terapeutycznej, a nie o wystąpieniu poważnej choroby. powikłanie choroby wieńcowej. Jeśli lekarz ma ocenę kliniczną niezbędną do prawidłowego rozpoznania pacjentów wysokiego ryzyka, wówczas różnice związane z płcią nie powinny być widoczne w leczeniu dławicy piersiowej u pacjentów, którzy mieli podobne zdarzenia sercowo-naczyniowe. Niniejsza analiza została przeprowadzona w celu przetestowania tej hipotezy.
Metody
Badaj pacjentów
Pacjenci byli uprawnieni do analizy w tym badaniu, jeśli byli zapisani do badania przeżycia i powiększenia przestrzeni komórkowej (SAVE), wieloośrodkowego badania przeprowadzonego w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie w celu oceny wpływu inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę (kaptopryl) na temat funkcji i śmiertelności komorowej u pacjentów z nieprawidłową czynnością lewej komory po ostrym zawale mięśnia sercowego. Badanie SAVE prowadzone jest w 112 szpitalach, które działają jako 45 klinicznych ośrodków. Pacjenci byli włączani do naszego badania od stycznia 1987 do stycznia 1990.
Wszystkie 2231 pacjentów włączonych do badania SAVE zostało włączonych do niniejszej analizy. Wszyscy pacjenci mieli ostry zawał mięśnia sercowego w ciągu ostatnich 3 do 16 dni; obecność zawału została potwierdzona przez połączenie typowych objawów i charakterystycznych zmian poziomu enzymów sercowych i elektrokardiogramu
[hasła pokrewne: locoid crelo, szkoły rodzenia, olx trzebnica ]