Różnice płci w postępowaniu z chorobą niedokrwienną serca cd

Kobiety były starsze (61,7 . 10,9 lat w porównaniu z 58,9 . 10,5 roku, p <0,001) i częściej występowały w rodzinie choroby serca (53 vs. 44 procent, p = 0,002) i cukrzyca w wywiadzie (32 vs. 20 procent, p <0,001) lub nadciśnienie (53 vs. 41 procent, p <0,001) (tabela 1). W związku z tym stosowanie insuliny i doustnych środków hipoglikemicznych, a także leków moczopędnych i innych środków przeciwnadciśnieniowych w ciągu 72 godzin po zawale było częstsze u kobiet niż u mężczyzn (wszystkie P <0,001) (tabela 2). Osiemdziesiąt sześć procent kobiet było po menopauzie. Kobiety częściej niż mężczyźni były palaczami (63 vs. 51%, P <0,001) (tabela 1). Mężczyźni i kobiety mieli podobną historię dławicy przed zawałem serca. Dwadzieścia sześć procent mężczyzn i 24 procent kobiet zostało powiedziane przez lekarza, że mają dusznicę bolesną. Zgodnie z odpowiedziami udzielonymi przez kwestionariusz Rose, przeprowadzonym przez personel badawczy, 19% mężczyzn i 18% kobiet miało dusznicę bolesną co najmniej na trzy tygodnie przed zawałem. Wśród osób z objawami niedokrwiennymi częstość ataków dławicowych była podobna u mężczyzn i kobiet: prawie 75 procent obu płci miało co najmniej jeden epizod na tydzień. Czas trwania objawów dławicowych był bardzo zróżnicowany zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, z kilkoma objawami zgłaszanymi przez mniej niż miesiąc i niektórymi objawami zgłaszanymi przez ponad 10 lat. Anginę wytrącano podobnymi stopniami aktywności u obu płci; ponad 40 procent mężczyzn i kobiet z dławicą ma objawy niespokojne w ciągu trzech tygodni po zawale (Tabela 1). W tym czasie stosowanie leków przeciwdławicowych (azotanów, beta-blokerów i blokerów kanału wapniowego) było podobne; jednak więcej mężczyzn otrzymywało aspirynę (p = 0,008) (tabela 2).
Tabela 3. Tabela 3. Ocena funkcjonalna i zatrudnienie przed hospitalizacją wskaźnika. * Chociaż częstość występowania i częstość występowania dławicy piersiowej były podobne u obu płci, kobiety częściej niż mężczyźni zgłaszały niepełnosprawność z powodu objawów niedokrwiennych przed zawarciem wskaźnika. Było to prawdą, czy objawy powodujące niepełnosprawność były oceniane według klasyfikacji NYHA (P <0,001), punktacji Karnofskiego (P = 0,009), czy skali Goldmana (P <0,001) (tabela 3). Tylko 35 do 50 procent kobiet nie zgłosiło żadnych ograniczeń funkcjonalnych (według klasy funkcjonalnej NYHA lub skali Goldmana), w porównaniu z 60 do 70 procent mężczyzn.
Tabela 4. Tabela 4. Szanse na cewnikowanie i kardiochirurgię przed zawałem serca. * Pomimo zgłaszania większej niepełnosprawności z powodu ich objawów dławicowych, kobiety były mniej narażone na cewnikowanie serca (15,4 vs 27,3 procent) i wieńcowe operacja obejścia (5,9 vs 12,7 procent) niż u mężczyzn (p <0,001 dla obu). Różnica ta nie była związana z różnicami w częstości występowania dławicy piersiowej lub zawału w obu grupach. Chociaż u mężczyzn więcej niż u kobiet w wywiadzie stwierdzono ostry zawał mięśnia sercowego (37 vs 27%, p <0,001), mężczyźni częściej przechodzili cewnikowanie i operację obejścia niż kobiety, niezależnie od tego, czy mieli diagnozę dławicy piersiowej czy zawału przed zawałem serca. . W szczególności cewnikowanie serca wykonano u 58 procent mężczyzn po przebytym zawale, ale tylko u 44 procent kobiet (p <0,008) iu 9 procent mężczyzn bez poprzedniego zawału, ale tylko u 5 procent kobiet (p = 0,032) [patrz też: topmed, usg kolana wrocław, olejek melisowy ]