Resorpcja angioplastyki po niepowodzeniu leczenia trombolitycznego w ostrym zawale mięśnia sercowego ad

Proces został sfinansowany przez British Heart Foundation; Roche Pharmaceuticals dostarczył reteplazę do wielokrotnej trombolizy (jej stosowanie było opcjonalne dla lekarzy). Sponsorzy nie mieli żadnej roli w projektowaniu badań, gromadzeniu danych lub analizie badań ani w pisaniu tego raportu. Pacjenci
Tabela 1. Tabela 1. Kryteria włączenia i wykluczenia oraz definicje punktów końcowych badania. Między grudniem 1999 r. A marcem 2004 r. Kandydaci na testy byli oceniani w 35 centrach (które uczestniczyły w badaniu w sposób ciągły przez trzy lata); 19 centrów miało obiekty angiograficzne na miejscu. Dorośli w wieku od 21 do 85 lat kwalifikowali się do włączenia, jeśli otrzymali licencjonowanego czynnika trombolitycznego z powodu zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST w ciągu 6 godzin od wystąpienia bólu w klatce piersiowej i jeśli wtedy nie wystąpiła reperfuzja, zgodnie z wcześniej ustalonym 90-minutowe kryterium elektrokardiograficzne (mniej niż 50-procentowa rozdzielczość w odprowadzeniu z poprzednim maksymalnym uniesieniem odcinka ST). Kryteria włączenia i wyłączenia są wymienione w Tabeli 1. Dziennik przesiewowy potencjalnych pacjentów był przechowywany do listopada 2002 r. W celu skatalogowania pacjentów, którzy uczestniczyli lub nie uczestniczyli w badaniu; jednak ten dziennik nie został utrzymany po listopadzie 2002 r. z powodu ograniczeń finansowych. Osoby badane były zapisywane po udzieleniu pisemnej świadomej zgody.
Randomizacja
Pacjenci zostali losowo przydzieleni przez 24-godzinny komputerowo generowany losowy system do poddania się powtórnej trombolizie, leczeniu zachowawczemu lub ratunkowej PCI. Pacjenci przydzieleni do ponownej trombolizy otrzymali specyficzny dla fibryny środek trombolityczny (alteplazę lub reteplazę, zgodnie z wyborem lekarza) i dożylną heparynę, zgodnie ze standardową praktyką kliniczną. Heparyna drobnocząsteczkowa nie była używana przez pierwsze 24 godziny. Pacjenci przypisani do grupy leczenia zachowawczego otrzymali standardową terapię medyczną w przypadku zawału mięśnia sercowego bez trombolizy lub PCI. Aby zapewnić standaryzację grupy, leczenie zachowawcze obejmowało dożylną heparynę przez 24 godziny, niezależnie od pierwszego środka trombolitycznego. Podawanie heparyny w powtarzanych grupach trombolizy i leczenia zachowawczego dostosowywano do stosunku czasu aktywowanej częściowej tromboplastyny wynoszącego od 1,5 do 2,5. Pacjenci przydzieleni do ratunkowej PCI poddawani byli koronarografii, w razie potrzeby prowadzącej do angioplastyki (tj. Jeśli pacjent miał przepływ mniejszy niż TIMI 3 i więcej niż 50 procent zwężenia w tętnicy związanej z zawałem). Strategie wspomagające (np. Stentowanie lub inhibicja receptora glikoproteiny IIb / IIIa) były stosowane według uznania interwencjonisty. Zwroty między trzema leczonymi grupami były zniechęcane, ale były dozwolone, jeśli pacjent cierpiał na stały lub dodatkowy ból w klatce piersiowej związany z re-elewacją odcinka ST lub nową elewacją w co najmniej dwóch sąsiednich odprowadzeniach lub miał wstrząs kardiogenny.
Zbieranie danych
Przeprowadzono badanie kliniczne, elektrokardiografię, pomiary hematologiczne i testy biochemiczne (w tym pomiar biomarkerów sercowych) u wszystkich pacjentów 4 godziny po rozpoczęciu losowo przydzielanej terapii (w celu uwzględnienia potencjalnego opóźnienia w ratowaniu PCI), przy 12 i 24 godziny po randomizacji oraz przy wypisaniu, z obserwacją kliniczną po 1, 6 i 12 miesiącach
[więcej w: choroba a okres, baza dawców szpiku kostnego, lekarska spółdzielnia pracy ]
[hasła pokrewne: olx wieliczka, lekarska spółdzielnia pracy, jak zaszczepić storczyka ]