Dowody na ograniczoną zmienność receptorów antygenów na niedoczynność komórek T w autoimmunologicznej chorobie tarczycy ad 5

Wyniki przedstawiono jako procentowy udział w całkowitej ekspresji genu V. (oś pionowa) dla każdego genu V. (oś pozioma). Górny panel przedstawia wyniki ilościowej analizy PCR śródbłonkowych limfocytów (ITL) uzyskanych ze świeżej tkanki tarczycy. Środkowy panel pokazuje wyniki z tych samych limfocytów po hodowli przez pięć dni z mitogenem (PHA). Dolny panel pokazuje wyniki badań z komórkami jednojądrzastymi krwi obwodowej (PBMC). Tabela 3. Tabela 3. Wkład poszczególnych rodzin V.-Gene w ekspresję V. w komórkach jednojądrzastych krwi obwodowej od osób normalnych i pacjentów z autoimmunologiczną chorobą tarczycy * RNA otrzymany z próbek komórek i tkanek wykorzystano do przygotowania transkryptu cDNA jako szablon do PCR. Komórki jednojądrzaste krwi obwodowej od normalnych osobników aktywnie eksprymowały mRNA z większości rodzin genów V. receptora komórek T, co oceniono na podstawie produkcji fragmentów z cDNA (Fig. 2 i Tabele i 3). W sumie z 18 różnych rodzin genów V. wykryliśmy u tych normalnych średnią (. SE) 17,3 . 0,3. Wielkość transkryptów PCR genów V. wyrażanych przez receptory komórek T była zazwyczaj podobna do przewidywanej, zmieniając się od 265 do 456 pz (Tabela 2). Większe lub mniejsze fragmenty znaleziono również w niektórych próbkach, ale nie zostały policzone; uważano, że są one spowodowane niecałkowicie splecionym mRNA lub niefunkcjonalnym, częściowo usuniętym transkryptem mRNA. Każdy wykrywalny gen V. stanowił od 2,1 do 12,7 procent całkowitej ekspresji genów V. w krążących limfocytach T, gdy analizowano dane od poszczególnych pacjentów. 18 rodzin genów V. nie było jednakowo reprezentowanych i nie wszystkie geny V. były wykrywalne u wszystkich osobników, co wskazuje, że niektóre geny receptorów komórek T nie były eksprymowane. Stymulacja komórek jednojądrzastych krwi obwodowej od czterech normalnych osobników przez mitogen (PHA) przez pięć dni okazała się zwiększać liczbę komórek T w hodowlach, ale nie zmieniała ogólnego wzorca ekspresji genu V. u tych osobników (średnia liczba genów V. wykrytych po stymulacji, 15,3 . 0,9) (Tabela 3).
Podobnie jak u zdrowych osobników, jednojądrzaste komórki krwi obwodowej pacjentów z autoimmunologiczną chorobą tarczycy nie eksprymowały wszystkich rodzin genów V.. Liczba transkryptów genu V. u tych 10 pacjentów mieściła się w zakresie od 13 do 17 (średnia, 14,8 . 0,8) (tabela 1). Wyniki były podobne u pacjentów z chorobą Gravesa i Hashimoto. Procenty poszczególnych genów V. w stosunku do całkowitej liczby transkryptów genu V., mierzone densytometrycznie, zmieniały się od 1,2 do 16,2 procent w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej od tych pacjentów, gdy analizowano je indywidualnie i nie różniły się znacząco od tych w normalne przedmioty (tabela 3).
Ekspresja V.-receptora limfocytów T w niedokrwiennych komórkach T
Początkowo zbadaliśmy ekspresję genu V. w świeżo przygotowanych niedokrwisto-ściowych limfocytach T od pacjenta z chorobą Gravesa i porównaliśmy wyniki z tymi uzyskanymi po hodowli komórek T pacjenta przez pięć dni z mitogenem (ryc. 2). W przeciwieństwie do wyników uzyskanych dla komórek jednojądrzastych krwi obwodowej, ekspresja genu V. w śródczaszkowych komórkach T była ograniczona zarówno w świeżych komórkach, jak i komórkach hodowanych z PHA.
[przypisy: usg kolana wrocław, baza dawców szpiku kostnego, anestezjologia i intensywna terapia ]